چاقوسازی سالیان متمادی است که به عنوان یک صنعت و هنر اصیل در بین شهروندان مهریزی مرسوم بوده است و بدین لحاظ بسیاری از افراد به عنوان شغل و حرفه خود آن را انتخاب و فعالیت می کردند.

هنر اصیل چاقوسازی به عنوان برترین صنعت دستی در شهرستان مهریز از دیرباز تا کنون مطرح بوده و به گفته چاقوسازان، قدمت این هنر در مهریز به قبل از اسلام می رسد.

این صنعت در مهریز به حدی رونق و رواج داشته که طی سالهای گذشته در سطح استان یزد و حتی در سطح کشور مطرح بوده و چاقوسازان از ارزش و احترام خاصی برخوردار بوده اند، همچنین با عنایت به کیفیت بسیار خوب چاقوهای تولیدی حتی صادرات نیز داشته است ولی متأسفانه اکنون به خاطر وجود چاقوها و کاردهای کاذب خارجی که شاید با قیمتی ارزان تر به فروش می رسد و در عین حال، به کیفیت چاقوهای دستی مهریز نمی رسد، این صنعت از یاد رفته است.

چاقوسازان مهریزی به تولید انواع چاقوهای جیبی، قصابی و کارد آشپزخانه مشغول می باشند.

وسایل و ابزار کار چاقوسازی:

سنگدان، کوره، دم، سنگدان کره دار، گیره، چکش، انواع سوهان، چرخ، دلر، سوهان چوب ساب، انواع انبر، تیشه، مته دستی و کمانه، تیزبر، سمبه برای حکاکی، زیر سمبه، سنگ ساب، کلنگ، اره، دم دستی، چرخ دستی، سوخت کوره  زغال سنگ و چوب.

روش ساخت:

برای ساختن تیغه از فنر ماشین استفاده می شود. فنر را در کوره حرارت می دهند و به قطعات کوچک تقسیم می کنند. تیغه را وقتی از کوره بیرون می آورند، در روغن سوخته ماشین یا پنبه دانه فرو می برند و آب گیری می کنند. آب گیری یکی از مراحل مهم و نهایی چاقوسازی است. تیغه پس از آب گیری دیگر چکش بر نمی دارد و اگر درست انجام نشود، تیغه می شکند. بعد از آب گیری، تیغه را با سنگ رومی که از معادن مشهد است یز می کنند. دسته چاقو را با آهن، شاخ یا چوب می سازند. دسته چوبی  از چوب زردآلو ساخته می شود به این صورت که چوب را به کارخانه می دهند تا تخته کنند و بعد خودشان آن را تکمیل می کنند و با روغن پنبه دانه جلا می دهند.