حصیر بافی عبارت از بافت نی های نازک در میان تارهای نخ پنبه است. جهت بافتن حصیر نی ها ابتدا دولای محکم پنبه ای به نام ریسمان، بین دو نورد که یکی در بالا به نام سرکار و دیگری در پایین به نام چوب پشتبند بسته می شود. این نوردها به میخ های چوبی به نام چتکام که در زمین فرو رفته بسته می شوند.

در بیشه زارها و کوهستانهای شهرستان مهریز درختچه ای خودرو میروید به نام بادام کوهی، شاخه های این درختچه بسیار نرم و ترد و قابل انعطاف است . از این رو آن را در بافت انواع سبد به کار میبرند . هرچند شاخه های نازک درخت انار را نیز در سبد بافی میتوان به کار گرفت . انواع بزرگتر این سبدها در جمع آوری محصولات باغی به کار میرود . علاوه بر سبد انواع وسایل و لوازم زینتی یا کاربردی نیز با همین روش می بافند .